|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Misleidende reclame voor medicijnenTeveel gegeten? Elke keer als je net gegeten hebt zit er een flinke hoeveelheid glucose in het bloed. Wat zou er gebeuren als een maker van geneesmiddelen artsen wijs kon maken dat zoiets ongewenst is en dat je er eerder dood door gaat? En wat zou het gevolg zijn voor de verkoop van een medicijn dat die maker van geneesmiddelen dat precies die grote hoeveelheid glucose in het bloed vlak na maaltijden kan reduceren? Precies, we zouden het allemaal moeten slikken en het zou ons kapitalen kosten. Gelukkig letten artsen vaak goed op en protesteren ze tegen zulke handelswijzen. Het bezwaar wordt dan beoordeeld door een commissie van de farmaceutische industrie zelf.
Novartis, het bedrijf dat het medicijn nateglidine (Starlix) produceert werd op de vingers getikt wegens het overtreden van de regels ten aanzien van advertenties voor geneesmiddelen. Het medicijn zorgt wel voor snelle verlaging van het glucose in het bloed vlak na een maaltijd, maar het is normaal dat je veel glucose in het bloed het na een maaltijd en het is zeker geen ziekte waartegen je behandeld moet worden.
Huisarts Robert Flowerdew protesteerde tegen wat Novartis deed en schreef erover in de vakbladen (BMJ 2002;324:886). Hij heeft uiteindelijk gelijk gekregen. Novartis moet stoppen met het maken van zulke advertenties. Het onzinnig gebruik van nateglinide is echter al enigszins ingeburgerd. Wie gaat artsen en mensen met suikerziekte nu vertellen dat ze geen nataglinide nodig hebben om de glucoseverhoging vlak na maaltijden tegen te gaan? Bovendien blijkt er helemaal geen sanctie op het verspreiden van dergelijke misleidende reclame te zijn. Er is inmiddels veel geld ten onrechte uitgegeven aan gebruik van een middel dat we niet nodig hebben en mensen hebben bijwerkingen gehad die overbodig waren. Novartis hoeft daar niets van terug te betalen. Hoe veel ruimte krijgen zulke bedrijven voor hun misleiding? In 2002 verscheen er een rapport van het Amerikaanse congres over dit onderwerp. Dat gaat niet over advertenties voor geneesmiddelen die op artsen zijn gericht, maar over reclame gericht op gebruikers van de gezondheidszorg: leken, pati�nten. Dat mag namelijk in de Verenigde Staten. Het rapport meldt dat in de VS jaarlijks 8,5 miljoen mensen een recept aan hun arts vragen voor een middel waarover ze reclameboodschappen hebben gelezen of gehoord. Er is echter vaak sprake van misleidende reclame en ze hebben het medicijn niet echt nodig. Dat kan gezondheidsschade opleveren en zal economische schade geven. Beoordelen of mensen medicijnen nodig hebben voor verbetering of behoud van hun gezondheid is niet een opdracht voor de makers van medicijnen. Dat moet een goede gezondheidszorg doen, die gecontroleerd wordt door een overheid die daar een goed beleid voor ontwikkeld heeft. Slik nooit iets dat niet echt noodzakelijk is en laten we zorgen voor duidelijke regels waar de makers van medicijnen zich aan moeten houden. |
   |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
