|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Mensen met gevorderde darmkanker niet gebaat bij extra medicijnenKanker is sinds kort de belangrijkste sterfteoorzaak in Nederland en van de verschillende kankersoorten hoort kanker van de dikke darm tot een van vaakst voorkomende. Hoewel tijdige opsporing ervoor heeft gezorgd dat het aantal nieuwe gevallen wat is teruggedrongen, komt het nog veel te vaak voor. Mensen met gevorderde kanker van de dikke darm hebben behandeling nodig. Wat helpt hen het beste? Hoe kan hun leven nog wat gerekt worden? Welke medicijnen geven daarbij de beste kwaliteit van leven? Artsen zijn daarom voortdurend op zoek naar betere behandelingen. Nederlands onderzoek laat zien dat het toevoegen van een extra medicijn aan de bestaande combinatie van drie de zaken alleen maar erger maakt (N Engl J Med 2009;360:563). Wat is daar zo belangrijk aan?
� Aan het onderzoek deden 755 mensen met gevorderde kanker van de dikke darm mee. Ze kregen naast de tot nu toe meest effectieve combinatie van bevacizumab (Avastin), oxaliplatin (Eloxatin) en capecitabine (Xeloda), nog een vierde middel. Dat middel was cetuximab (Erbitux). Het idee achter zulke combinaties is dat als middelen allemaal op een verschillende manier werken, de combinatie van de medicijnen wel bijzonder effectief moet zijn. Oxaliplatin en capecitabine zijn regelrecht dodelijk voor de kankercellen, maar ze doden niet alle cellen. Bevacizumab remt een groeifactor in de bloedvaten en door de aanmaak van bloedvaten op die manier te stoppen krijgt de kanker minder voeding. Cetuximab grijpt weer aan bij een andere groeifactor, die van epitheel.
� De uitkomst van het onderzoek was echter verrassend. Bij de mensen met een combinatie van drie middelen verergerde de toestand van de kanker gemiddeld na 10,7 maanden. Bij de mensen die de combinatie van vier kregen verergerde de toestand na 9,4 maanden. Dat is dus minder effectief, maar bovendien had de combinatie van vier veel meer bijwerkingen.
� In een begeleidend commentaar in het Amerikaanse vakblad wordt benadrukt dat dit soort zaken vaker voor kunnen komen (N Engl J Med 2009;360:623). Bij steeds meer behandelingen wordt geprobeerd om combinaties van verschillend werkende middelen te gebruiken (denk bijvoorbeeld aan HIV-infectie en aan tuberculose), maar we moeten op verrassingen voorbereid zijn. De middelen werken ook op elkaar en kunnen giftige effecten versterken. Vooruitgang bij behandeling van kanker wordt maar mondjesmaat bereikt. Twee stappen vooruit en ��n achteruit.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||