|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Acenocoumarol of Sintrom als bloedverdunnerWat is Acenocoumarol voor medicijn? Acenocoumarol behoort tot de anticoagulantia of bloed verdunnende middelen. Het is een van de cumarinederivaten. Vitamine K is belangrijk voor het maken van stollingsfactoren. De cumarinederivaten remmen vitamine K en daarmee de bloedstolling. De werking houdt aan tot 48 uur na de laatste dosis.
Het is ook mogelijk om Acenocoumarol te bestellen. Onder welke namen is Acenocoumarol verkrijgbaar? Verkrijgbaar onder de soortnaam Acenocoumarol en de merknaam Sintrom.
Waar tegen wordt Acenocoumarol of Sintrom gebruikt? Acenocoumarol of Sintrom wordt gebruikt om aandoeningen door ongewenste stolling te voorkomen, vari�rend van trombose, longembolie tot hartinfarcten en stolselvorming die los schiet waardoor een herseninfarct kan ontstaan. Welke mensen moeten zorgen dat het bloed dun blijft? Het volgende overzicht is gebaseerd op het vademecum voor behandeling met bloed verdunnende middelen, uitgegeven door de Federatie van Nederlandse Trombosediensten.
Wat betreft het hartinfarct: Ongeveer 40% van de hartinfarcten die jaarlijks ontstaan zijn tweede of derde infarcten. Deze herinfarcten geven een grotere kans op overlijden en blijvende invaliditeit. Het is dus vreselijk belangrijk om ze te voorkomen. In the New England Journal of Medicine wordt een onderzoek beschreven dat aantoont dat bloed verdunnende middelen een sleutelrol kunnen spelen bij die preventie (N Engl J Med 2002;347:969). Al meer dan vijftien jaar geleden werd gedacht aan het standaard slikken van bloedverdunnende medicijnen om een herinfarct te voorkomen. Een groot nadeel daarbij was dat er echter ook vaak bloedingen optraden. Onderzoeken leken echter wel aan te geven dat er toch mogelijk minder sterfte was. Nu is er dan een Noors onderzoek met 20.000 mensen (het WARIS II onderzoek) waaruit blijkt dat een combinatie van acetylsalicylzuur en een bloedverdunnend middel inderdaad de sterfte door een herinfarct aanzienlijk terug kan brengen. Toch blijven er een aantal nadelen aan gebruik van bloedverdunnende medicijnen kleven. Een derde van de mensen stopte overigens met de behandeling vanwege de bijwerkingen. En bij 7% van de mensen moest men met het slikken stoppen omdat ze ongewenste bloedingen kregen. Die problemen moeten eerst opgelost worden voor men mensen kan adviseren om na een infarct bloedverdunnende medicijnen te gaan slikken. Na het innemen van een bloedverdunnende tablet heeft men nog niet onmiddellijk effect. Daar moet men anderhalf tot twee dagen op wachten. Als men een longembolie heeft gehad of als er een andere acute situatie is die directe werking vereist, heeft men niets aan die tabletten. Men moet dan een injectie met heparine hebben. Die krijgt men meestal in het ziekenhuis. Wijze van gebruik Acenocoumarol of Sintrom: Begindosering: Indien de trombotest- of protrombinetijd v��r de behandeling normaal is: 4 mg eenmaal per dag gedurende de eerste 3 dagen. Bij gestoorde leverfunctie (bijvoorbeeld door stuwing) met een lagere dosis starten. Onderhoudsdosering: 1�8 mg (in 1 dosis) op geleide van de trombotest. De tabletten dagelijks op hetzelfde tijdstip innemen. Een gemiste dagdosis kan, indien het dezelfde dag wordt opgemerkt, alsnog worden ingenomen. Anders deze dagdosis overslaan en het normale schema continueren. De tabletten of delen ervan zonder kauwen met vloeistof innemen. Vergeten? Zo snel mogelijk de vergeten dosis innemen. Wanneer u het pas de volgende dag merkt, mag u de vergeten dosis niet meer inhalen. Belt u dan naar de trombosedienst. Stoppen? Adviseert u eerst uw arts! Bijzonderheden: Nederland behoort tot de landen waar men in staat is geweest om een goed functionerende trombosedienst op te zetten. Mensen kunnen vrij gemakkelijk regelmatig gecontroleerd worden hoe het met de stolbaarheid van het bloed is en op basis daarvan kan de behandeling met bloed verdunnende middelen, Acenocoumarol of Sintrom, worden bijgesteld: wat meer of wat minder. In landen waar zo�n trombosedienst niet bestaat of niet goed functioneert is het veel moeilijker om de bloed verdunnende middelen zonder risico te gebruiken. Daarom zijn wetenschappelijke onderzoeken uit Nederland en die uit andere landen vaak niet goed vergelijkbaar. Veel onderzoek komt in dat verband uit de Verenigde Staten, waar grote verschillen bestaan tussen de toegang tot gezondheidszorg. Bijna de helft van de mensen in de VS is zelfs niet verzekerd omdat het te duur is. Zonder controle van de stolbaarheid van deze medicijnen ie hst gebruik ervan aanzienlijk riskanter. In Nederland is het echter goed verzorgd en wanneer mensen goed begrijpen waar het om gaat kunnen ze maximaal bijdragen aan het juiste gebruik.
|
   |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
